«عدم تمرکز صحافی و چاپ در یک واحد صنفی، صحافی ضعیف کتاب ها را به دنبال دارد.»
مدیر انتشارات «فرهنگ گستر» با اعلام این مطلب به اخبار چاپ گفت:« عموم صنف صحافی به دلیل بالا بودن قیمت های دستگاههای مدرن، هنوز از صحافی دستی استفاده می کنند که ضعف شیرازه کتاب ها را به دنبال دارد.»
«محسن مهرآبادی» افزود:«با وجود اینکه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی اجازه وارد کردن دستگاههایی با عمر بیش از یک سال را به واردکنندگان دستگاههای صحافی نمی دهد، اما معلوم نیست چگونه بسیاری از واحدهای صنفی، دستگاههای دست دوم اسقاطی را با قیمت ارزان تر از کشورهای دیگر می خرند. این دستگاهها از فرط قدمت، کاربران کهنسالی هم دارند و صحافان جوان برای یادگیری کار با این دستگاهها وقت نمی گذارند. بنابراین کاربران این دستگاهها از یک واحد صحافی به واحد دیگر منتقل می شوند و این چرخه معیوب ادامه پیدا می کند.»
وی با اشاره به اینکه صحافی در کشور ما از چسب سرد دستی به چسب گرم ماشینی ارتقا پیدا کرده است، می گوید:« با وجود این ارتقا هم مشکل شیرازه ضعیف کتاب ها برطرف نشده است. چون برای ارزان تمام شدن کار، از مواد مخلوط و معیوب استفاده می شود که خود این مساله هم دوام و قوام کتاب را پایین می آورد. از طرف دیگر برخی سفارش دهندگان (ناشران) هم به دلیل ضعف های اقتصادی این حوزه یا تاریخ مصرف دار بودن کتاب های تولیدی خود، کیفیت را فدای ارزانی می کنند و از صحافان می خواهند چسب خوب به کار نبرند!»
این ناشر کتاب های ادبیات ایرانی و کودک و نوجوان با اشاره به کار ناشران حرفه ای در این زمینه به اخبار چاپ گفت:« ناشرانی که می خواهند کتاب های ماندگارتری داشته باشند، به ناچار باید بهای بیشتری بپردازند که از نظر اقتصادی برای آنها به صرفه نیست. با این حال در برخی از صحافی ها در ازای بهای بالاتر هم از مواد مخلوط استفاده می شود.»
وی افزود:« قوام، دوام و ماندگاری یک کتاب به نحوه شیرازه کردن آن بستگی دارد. کتابی که با یک بار استفاده از هم باز شود، ماندگار نیست. در صورتی که کتاب های خطی قدیمی بعد از گذشت سال ها، به دلیل کار قوام یافته عنصر انسانی، سالم مانده اند.»
مهرآبادی در پاسخ به این سوال که کهنگی دستگاههای صحافی چه اثری بر سرعت کار ناشران می گذارد، گفت:« من تا به حال دو بار از نمایشگاه دروپا (نمایشگاه ماشین آلات چاپ) بازدید کرده ام. سرعت در کشورهای دیگر حرف اول را می زند اما در کشور ما کار سریع نادر است. به همین دلیل اگر ناشری بخواهد کار خود را سریع تر چاپ کند، باید درصد بالاتری به صحافی یا چاپخانه بپردازد. با این وجود هم اگر ناشری فرضا در اسفند ماه تلاش خود را برای رساندن کتاب به نمایشگاه بین المللی کتاب آغاز کند، باز هم این سررسیدها، تقویم ها و دفترچه های رنگی هستند که در چاپخانه ها چاپ می شوند.در یک کلام کارها عملا از ضرورتی برخوردار نیستند تا سرعت مهم باشد!»
وی در پایان به اخبار چاپ گفت:« بنا بر یک تعهد نانوشته کار با دستگاههای فرسوده ادامه پیدا می کند و ناشران هم جز راضی شدن به این مساله، راهی ندارند.»