علی پارسا مدیرعامل چاپخانه شقایق که از جمله صنعتگران صنعت چاپ و فعالان حفاظت از محیط زیست محسوب میشود، در گفتگو با اخبار چاپ اظهار داشت: همانگونه که میدانید برای تولید یك تن كاغذ تقریباً باید 15 تا 17 اصله درخت را قطع نمود. با توجه به منابع جنگلی و تعداد اندک درختان در کشور ایران، فرار از این معضل اجتنابناپذیر است. اما در سالهای اخیر به دلیل كمبود منابع طبیعی و جلوگیری از اثرات تخریب محیطزیست، بازیافت كاغذ از كاغذهای باطله، مورد توجه قرار گرفته است. در واقع تفكر بازیافت كاغذ با اهدافی كلی مانند جلوگیری از غارت بیرویه منابع طبیعی، كاهش مصرف انرژی و تقلیل میزان زباله به منظور كاهش هزینههای دفع و تغییر الگوی مصرف، به وجود آمد. با توجه به اینكه كاغذ مادهای فاسد شدنی نیست، بهترین روش جمعآوری آن، از درب منازل، ادارهها و مدارس و چاپخانهها پیش از هر نوع اختلاط با دیگر پسماندها اعم از خشک یا تر است.
وی تصریح کرد: امروزه در كشورهایی همچون هلند، سوئیس و ژاپن بیش از 50درصد كاغذهای مصرفی مورد بازیافت قرار میگیرد. به همین دلیل، طرحهای خلاقانه همیشه و همواره برای چاپخانهداران جذاب خواهد بود. اما نباید فراموش کنیم تا زمانی که چاپخانهداران با مشکلاتی مانند تحریم، فشار اقتصادی، تعطیلات بیمورد، قطعی برق و... روبرو هستند، نمیتوانند کارایی داشته باشند و به موضوعاتی از قبیل حفاظت از محیطزیست، بازیافت کاغذ، دفع بهینه پسماندها و... بیندیشند. در حقیقت چاپخانهداران امروزه تنها به مسائل حاشیهای و تحویل به موقع و پایان کار در زمان مقرر بسنده میکنند.
علی پارسا در ادامه گفت: با وجود مشکلات و معضلاتی که چاپخانهداران امروزه با آنها روبرو هستند، سعی میکنند تا از ایدههای نو و خلاقانه که موجب صرفهجویی و استفاده بهینه از تمام ظرفیتها، منابع و حتی پسماندهای چاپخانهها است، استقبال میکنند. بدین جهت ایدهی جدیدی که از طرف کتابخانه طالقانی برای اولینبار مطرح شد، با استقبال از طرف چاپخانههای مختلف روبرو گردید. مسئولین و دستاندرکاران کتابخانه طالقانی پیشنهاد کردند که کاغذهای باطله و دورریز چاپخانههای محل ظهیرالاسلام را جمعآوری کنند و از طریق فروش آنها کتابهای جدید برای این کتابخانه خریداری نمایند.
مدیر چاپخانه شقایق افزود: به دلیل مشغله کاری توان پیگیری موضوع جمعآوری زبالهها امکانپذیر نبود؛ از این رو کتابخانه طالقانی خود وظیفه جمعآوری را برعهده گرفت. با این اقدام بیشتر چاپخانهداران جذب شده و در این راه همکاری میکنند. زیرا مشارکت چند چاپخانه محدود در پیشبرد مسئله مانند بازیافت کاغذ، نمیتواند کارساز باشد. از آنجا که مسئولیت خاصی را به وجود نمیآورد بهتر است که افراد بیشتری در این برنامه شرکت کنند.
وی در پایان بیان داشت: قدر مسلم چاپخانههای دیگر هم در صورت مطلع شدن از چنین طرحی مایل به همکاری خواهند بود. تبدیل کاغذهای باطلهای که سابق بر این ارزشی نداشته و پسماند محسوب شده به کالای فرهنگی بسیار خوشایند است و مورد استقبال همکاران به طور قطع صورت خواهد گرفت و در صورتیکه تبلیغات و اطلاعرسانی لحاظ شود افراد بیشتری حضور پیدا خواهند کرد.