بهادری در گفتگو با اخبار چاپ ضمن اعلام بی‌اطلاعی ، فرآیند حضور در ترکیب هیات مدیره اتحادیه کشوری چاپ و شرایط ثبت‌نام در انتخابات این اتحادیه، گفت: پیش از هرگونه اعلام نظر و موضع‌گیری معینی، باید این موضوع را با دقت و وسواس مورد ارزیابی و بررسی قرار داد. اولین نکته‌ای که در این خصوص وجود دارد، موافقت کلیه دست‌اندرکاران و اعضای صنعت چاپ ایران با تأسیس اتحادیه کشور چاپ است. لیکن این موضوع نیازمند مقدماتی است. زمانی که هنوز جایگاه اصلی و منزلت واقعی صنعت چاپ در کشور روشن نیست، چطور می‌توان اقدام به تأسیس اتحادیه کشوری نمود؟ بنده معتقدم اتحادیههایی که در صنعت چاپ ایران وجود دارند، با شرایط فعلی نمی‌توانند پاسخگوی نیازهای واقعی این صنعت باشند. این اتحادیه‌ها ـ با وضعیت فعلی ـ نمی‌توانند صنعت چاپ را به جایگاه اصلی خود برسانند. اتحادیه‌های موجود براساس شرایط 30 سال پیش و به منظور رفع مشکلات آن زمان تأسیس شده‌اند. حال آنکه امروزه نمی‌توان صنعت چاپ را با نگرش‌هایی صنفی و در سطح اتحادیه‌ای مورد تحلیل و بررسی قرار داد. صنعت چاپ در حال حاضر بسیار پیشرفته شده و تبدیل به یکی از عظیم‌ترین صنایع در کشورهای پیشرفته شده است. با این اوصاف تشکیل اتحادیه کشوری در همین سیستم و با استفاده از همین پتانسیل‌ها، راه به جایی نخواهد برد.
وی در ادامه تصریح کرد: همان‌طور که پیشتر نیز اشاره کردم، تمامی فعالان صنعت چاپ با تأسیس و راه‌اندازی اتحادیه کشوری چاپ موافقند. اما این موضوع باید از طریق کارگروه‌هایی تخصصی، در قالب‌هایی مناسب و درخور شأن صنعت چاپ و پس از بررسی‌های کارشناسی صورت گیرد. کماینکه سال‌هاست موضوع تشکیل و راه‌اندازی اتحادیه کشوری چاپ در محافل صنفی به گوش می‌رسد. چرا که ما نیازمند ایجاد وحدت رویه و تأسیس ساختارهای منسجم ملی و کشوری هستیم. اما این نوع تأسیس و راه‌اندازی، در حالی که هنوز بسیاری از مشکلات و معضلات ریشه‌ای و بنیادین صنعت چاپ به قوت خود باقی است، اقدامی نسنجیده و نادرست است.
بهادری در بخش دیگری از این گفتگو، بر لزوم توجه به تجربیات کشورهای پیشرفته اشاره کرده و اظهار داشت: صنعت چاپ ایران نیازمند تغییر رویکرد جدی و اساسی در سطوح مختلف است. از جمله اتحادیه‌های صنفی نیز ناگزیرند خود را با شرایط روز این صنعت تطبیق دهند. دیگر نمی‌توان این صنعت را به شکل سنتی و با استفاده از قالب‌هایی قدیمی مدیریت کرد. با توجه به این موضوع و در حالی که اتحادیه‌های موجود در حال پوست‌اندازی و تغییر وضعیت هستند، تأسیس اتحادیه کشوری چاپ هیچ وجه موضوعیتی ندارد. این اتحادیه هیچ دردی را از صنعت چاپ کشور دوا نمی‌کند.
وی در پایان اذعان کرد: به دلیل عدم وجود نگرشی علمی و ساختارمند در اتحادیه‌های صنعت چاپ، این اتحادیه‌ها همواره در مقابل گروه‌های پیشرو و آکادمیک بوده‌اند. با چنین اتحادیههایی نمی‌توان به دنبال رشد و پیشرفت و تعالی بود. البته خوشبختانه تغییراتی در رویکرد و دیدگاه بدنه صنعت چاپ به وجود آمده است، و تحولاتی بنیادین در حال شکل‌گیری است. تحولاتی که می‌تواند شرایط صنعت چاپ ایران را برای استفاده نسل‌های آینده بسیار بهتر نماید. بهتر است تصمیم‌گیران دولتی نیز به اقتضائات و نیازهای واقعی هر صنعتی با تکیه بر تجربیات صنفی توجه نمایند و اقدامات خود را در راستای بهبود شرایط موجود تنظیم نمایند.