امیرحسین قاسمی در گفت و گوی تفصیلی با اخبار چاپ می گوید: بررسی بازخوردهای نمایشگاه مهم تر از هر نوع سیاستگذاری است چون می تواند پشتوانه سیاستگذاری سال آینده باشد و ما را به برگزاری نمایشگاهی برای نمایش تکنولوژی های پیشرفته نزدیک کند.

در مقایسه با سال گذشته نمایشگاه چاپ و بسته بندی را چگونه ارزیابی می کنید؟
در حال حاضر بیش از چهار پنج سال است که نمایشگاه به جای این که اینکه محل نمایش تکنولوژی های نو باشد، به یک فروشگاه تبدیل شده است. به همین دلیل فقط حوزه های خیلی خاصی از صنعت چاپ که مخاطب خریدار دارند، مثل بسته بندی، حضور پررنگی در نمایشگاه دارند.
در دنیا تغییرات تکنولوژیکی زیادی در حوزه صنعت چاپ به وجود آمده اما متاسفانه چون در کشور ما رقابت بیشتر بر سر قیمت است، و نه بر اساس ایده و کیفیت، رفته رفته تکنولوژی های روز، جای خود را به دستگاههای کهنه و دست دوم داده است. به همین دلیل نمایشگاه برای کسانی که به دنبال برداشت ایده های جدید یا استحصال فکر و فرایند جدید هستند، خیلی مناسب نیست.

حضور انجمن چاپ دیجیتال در این نمایشگاه به چه شکل است؟
در واقع انجمن چاپ دیجیتال نه در شاکله انجمنی خود، بلکه به عنوان نماینده گروهی از بخش های صنعت چاپ، از سال های قبل یکی از پررنگ ترین حضورها را در این نمایشگاه داشته است. الان هم با وجود اوضاع فعلی، اعضای انجمن در نمایشگاه حضور دارند اما متاسفانه به خاطر مسائلی که وجود دارد و اتفاقاتی که در این صنعت در خصوص بازار کار و مسائل مربوط به فروش افتاده است، رفته رفته تعداد این آدم ها کم شده و انجمن هم بیشتر دنبال راهکاری می گردد که این مسائل را حل کند.

چه تعداد از اعضا در این نمایشگاه حضور دارند؟
از اعضای انجمن چاپ دیجیتال 30 غرفه در نمایشگاه حضور دارند.

انجمن برای حضور آنها چه کارهایی انجام داده است؟
ما هیچ هدفی مخصوص این نمایشگاه نداشتیم.

دلیل آن چه بود؟
ما نمی توانیم روی بحث نمایشگاه سیاستگذاری کنیم. نه به خاطر اینکه از ما نمی خواهند، بلکه به این دلیل که مسائل ایجاد شده فقط به نمایشگاه مرتبط نیست. چالش بزرگی که الان در چاپ دیجیتال داریم، ورود ماشین آلات چینی است که اگر سری به سالن ها بزنید، آنها را می بینید. مسائل مرتبط با بحث بازرگانی بیشترین آسیب را به این بخش از صنعت زده است. تکنولوژی نامناسب با قیمت ارزان وارد شده و کار کسانی را که به طور حرفه ای کار می کنند کساد کرده است. کسانی که به سرمایه گذاری در حجم کم متمایل بوده اند، با ماشین آلات ارزان قیمت و بی کیفیت به این صنعت هجوم آورده اند و چارچوب و اصول دقیق شکسته شده است.

بیشتر به خاطر این بحران اقتصادی این اتفاق افتاده است؟
این مساله هم بی تاثیر نیست به اضافه اینکه مساله کسب سود و درآمد هم بی تاثیر نیست. عده ای که با دستگاههای لارج فرمت و آوت در، تاجر شده اند، یکی از معضلات این صنعت هستند. ماشین آلات غیر استاندارد در مکان های غیر استاندارد نصب شده است و افرادی که حداقل سطح دانش را هم در چاپ دیجیتال ندارند، قسمت عمده ای از این صنعت را تحت الشعاع قرار داده اند.

وضعیت اجرایی نمایشگاه را چگونه ارزیابی می کنید؟
از نظر اجرایی نمی توان گفت که مشکلی داریم. ما در رویکرد و چرایی ها مشکل داریم و هنوز به این تعریف نرسیده ایم که هدف از برگزاری نمایشگاه چیست و بعد از برگزاری هر نمایشگاه چه تغییراتی در صنعت چاپ ایجاد می شود. اینها مسائلی است که باید بررسی شود.
کسی که کارش تجارت است، خودش تصمیم می گیرد که در نمایشگاه شرکت کند یا خیر. وقتی به نمایشگاه بیاید و نتیجه ای نگیرد، سال بعد شرکت نخواهد کرد. بالطبع وقتی در سیاست های نمایشگاه این مسائل بررسی نشود و در جهت رفع مشکلات و ارتقای سطح نمایشگاه حرکت نشود، آدم های متناسب با همان سطح شرکت می کنند. از طرف دیگر افرادی که برای بار اول در نمایشگاه حضور پیدا می کنند، این فرصت را پیدا می کنند که تجربه کنند و اگر راضی نباشند، قطعا سال بعد نخواهند  آمد. کما اینکه اعضای انجمن چاپ دیجیتال که پیش از این حضور فعالی داشته اند، رفته رفته حضور کمرنگ تری پیدا کرده اند. آنها به خاطر بی نظمی ها و کج سلیقگی هایی که در بازار ایجاد شده و سلیقه مخاطب را تغییر داده است و نیز به این دلیل که تعریف کیفیت تحت الشعاع قیمت قرار گرفته حضور پیدا نمی کنند که نیاز به بحث های بنیادین دارد.
خیلی از حوزه های دولتی متاسفانه در این صنعت سرمایه گذاری کرده اند و خیلی از حجم تولیدات در این صنعت به روابط عمومی های دولتی و نیمه دولتی وابسته است.

یعنی این جریان به سرمایه گذاری بخش خصوصی لطمه زده است؟
بله. ما در سال 80 و 81 ماشین آلاتی را به کشور وارد می کردیم که در اروپا سابقه ای بیش از چند ماه نداشت. ولی چه شد که ظرف دو سه سال از همه آن تکنولوژی عقب افتادیم و اکنون از قدیمی ترین ماشین آلات استفاده می کنیم؟
با کیفیت های پایین ماشین آلات ارزان قیمت ساخت چین، محصولاتی که بیرون می آید بی کیفیت می شود و چاپ دیجیتال رو به نابودی می رود. و واقعا جای تاسف است که طی این دوره کوتاه به این وضعیت رسیده ایم.

این مساله به چاپ دیجیتال محدود است؟
این مساله فقط به چاپ دیجیتال و فقط هم قسمت «آوت در» مربوط نیست. اما این بخش به دلیل سهل الوصول تر بودن و شرایط آسان تر دچار آسیب شده است. چون تا یکی دو سال پیش داشتن دستگاههای چاپ دیجیتال، نیازی به مجوز نداشت و خیلی از دفاتر فنی این کار را راه می انداختند. از طرفی فعالان این صنعت حجم زیادی سرمایه گذاری انجام شد و وام های بانکی سنگین که سررسید آنها زود سر می‏آمد، تولید کننده ها را مجاب کرد که با هر قیمتی کار انجام دهند. این وسط بیشترین سود را کمپانی های خارجی بردند که با یک دهم پولی که برای تبلیغات در ایران می پردازند، فروش خود را بالاتر ببرند.

به طور کلی در نمایشگاه چقدر به حضور انجمن ها و اتحادیه ها بها داده می شود؟
از انجمن چاپ دیجیتال برای حضور در ستاد اجرایی دعوت نشده بود اما این مساله که اعضای ستاد برگزاری را مدیران اتحادیه های این صنعت تشکیل می دهند، قطعا نشان دهنده این است که این بینش وجود دارد که باید به حضور اتحادیه ها و انجمن ها اهمیت داده شده و از فعالان صنعت چاپ نظرخواهی شود. اما باز هم تاکید می کنم که بررسی بازخوردها و فیدبک های  نمایشگاه مهم تر از هر نوع سیاستگذاری است چون می تواند پشتوانه سیاستگذاری سال آینده باشد.

گفت و گو: بنفشه محمودی