به گزارش اخبار چاپ به نقل از خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، سیدمحمدرضا فیض‌الاسلام اظهار کرد: صنف چاپ با مشکلات متعددی مواجه است که حل آنها مستلزم گردهمایی، همفکری، برنامه‌ریزی و متحد شدن رؤسای اتحادیه‌های چاپخانه‌داران، لیتوگرافان و صحافان است. این سه اتحادیه به نوعی از یک مجموعه و از یک خانواده‌اند بنابراین باید با یکدیگر ادغام شوند و همدیگر را درک کنند تا با هم‌افزایی، مشکلات این عرصه حل شود.
وی ضمن تأکید بر این نکته که چاپ یک صنعت است و شغل محسوب نمی‌شود که زیر نظر اتحادیه برود، گفت: باید تضادهای بین اُرگان‌ها در حوزه چاپ از میان برداشته شود. اکنون در این حوزه میان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و مجلس شورای اسلامی تضاد وجود دارد. مجلس شورای اسلامی قانونی دارد با این عنوان که اگر چاپخانه‌ای لیتوگرافی یا صحافی داشته باشه تداخل صنفی محسوب می‌شود در نتیجه به اتاق اصناف حکم می‌کند که مجاز است این تداخل صنفی را از بین ببرد. یعنی چاپخانه‌ای که لیتوگرافی یا صحافی دارد پلمپ کند. این در حالی است که بسیاری از چاپخانه‌ها در همین تهران که مربوط به برخی اُرگان‌ها نیز هستند، لیتوگرافی و صحافی دارند.
این فعال حوزه چاپ در ادامه سخنانش، گفت: صنعت چاپ صنعت بسیار دیرینه‌ای است که نزدیک به 100 سال سابقه دارد. چاپخانههایی وجود دارند که 52 سال کار لیتوگرافی نیز دارند؛ آیا درست است اکنون بیاییم قانون را عطف به‌ماسبق کنیم؟ و آیا درست است که بگوییم که این چاپخانه‌ها 52 سال پیش اشتباه می‌کردند؟!
فیض‌الاسلام توضیح داد: چاپخانههایی وجود دارند که کار دولتی انجام می‌دهند و شب تا صبح اضافه کاری می‌کنند خب در چنین موقعیتی تصور کنید که کار لیتوگرافی نکند، باید منتظر بماند تا صبح شود ـ تازه اگر روز تعطیل نباشد ـ و یک لیتوگراف مغازه‌اش را باز کند و برای او زینک کپی کند و کارش راه بیفتد. در صورتی که اگر این چاپخانه‌ها خودشان لیتوگرافی و صحافی داشته باشند کارشان تا صبح نمی‌خوابد. بنابراین نتیجه می‌گیریم که تمامی این‌ها قوانین و سیاست‌های دست‌و پاگیر هستند که باید نسبت به رفع آنها تدابیر جدی اندیشیده شود.
وی در ادامه سخنانش، گفت: موارد نامبرده گوشه‌ای از مشکلات حوزه چاپ هستند که وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، مجلس شورای اسلامی، وزارت صنعت، معدن و تجارت و همچنین کمیته امور صنفی باید با یکدیگر در سلسله نشست‌های تخصصی و با اصلاح قوانین دست‌و پاگیر، رفع کنند. چرا که این صنف اکنون سرگردان است و با سیلی صورت خود را سرخ نگه می‌دارد تا کار معارف و نشر کشور نخوابد و خیلی از آنها (چاپخانه‌داران) نیز اکنون به دلیل مشکلات به وجود آمده به ویژه در یک سال و نیم تعطیل شده‌اند و کارگران آنها که اغلب زن و بچه نیز داشتند، بیکار شده‌اند.
این پیشکسوت حوزه چاپ پرداخت مالیات‌های سنگین توسط چاپخانه‌داران را از دیگر معضلات این حوزه دانست و گفت: در مجموع معتقدم چاپخانه‌ها به دلیل این‌که کار معارف و نشر کشور را انجام می‌دهند باید از پرداخت مالیات معاف شوند. اما متأسفانه شاهدیم که همچنان چاپخانه‌ها به ویژه چاپخانههایی که اصلاً توان مالی ندارند، مالیات پرداخت می‌کنند.
فیض الاسلام با بیان این‌که معتقدم باید امور مربوط به چاپ به اهالی و صنف چاپ سپرده شود، اظهار کرد: متأسفانه ادارات و سازمان‌های مختلف با بهانه‌‌گیری‌های متعدد و ایراد قوانین دست و پا گیر، باعث می‌شوند اهالی چاپ از ادامه فعالیت سیر شوند؛ طبیعتاً اگر تعمدی در این کار است باید به ما بگویند ما خودمان از ادامه فعالیت دست می‌کشیم اما اگر تعمدی در کار نیست و از روی ناآگاهی این کار را می کنند، بنابراین باید آدم ناآگاه را بردارند و به جای آن، فردی آگاه را جایگزین کنند چرا که معتقدم خسارت نادانی یک فرد را که نباید یک گروه بدهند.
وی ضمن ابراز تأسف از این‌که شعار سال 1394 نه تنها در صنف چاپ بلکه در تمامی صنوف به طور کامل محقق نشده است، گفت: معنای درست همدلی همزبانی چیست؟ یعنی طرفین یک نظر و عقیده داشته باشند این موضوع در صنف چاپ مشاهده نمی‌شود این در حالی است که تعداد کاروان‌هایی که از صنف چاپ، لیتوگرافان، صحافان برای جنگ اعزام شدند نمونه‌اش در صنوف دیگر مشاهده نشده است.
این پیشکسوت صنعت چاپ با اشاره به انتظارات صنف چاپ از اداره چاپ وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بیان کرد: ما از این اداره انتظار همدلی و همزبانی داریم. به نظر ما ندانستن عیب نیست بلکه نپرسیدن عیب است بنابراین، انتظار داریم که این اداره از تجربه و عمر تلف شده افراد پیشکسوت و کسانی که در این حوزه استخوان خرد کرده‌اند، استفاده کنند.