نشست اعتراضی رییس تعاونی ناشران تهران درباره بد عهدی شرکت وابسته به شهرداری برگزار شد
پیگیری حقوقی دریافت نشدن 30 هزار تن کاغذ پس از 7 ماه


رییس تعانی ناشران تهران در نشست خبری که در اعتراض به خلف وعده شرکت بازرگانی و بهره‌برداری کارکنان شهرداری تهران در زمینه واردات کاغذ مورد نیاز ناشران و دریافت مبلغ 18 میلیارد تومان برای واردا ت 30 هزار تن کاغذ که هرگز مجقق نشد گفت : این تعاونی چک ضمانت 80 میلیارد تومانی شرکت مربوطه را از طریق حقوقی نقد خواهد کرد.
 در حالی که بحران کاغذ، صنعت چاپ و نشر کشور را در شرایط سختی قرار داده است، مدیرعامل شرکت تعاونی ناشران و کتابفروشان تهران می‌گوید: «شش‌ماه پیش، قراردادی را با یکی از شرکت‌های وابسته به شهرداری منعقد کرده بودند و 18میلیاردتومان سرمایه 110 ناشر و 538 نفر سهامدار این شرکت تعاونی را در اختیار آنها قرارداده‌اند تا کاغذ مورد احتیاج ناشران را با قیمت مناسب به ایران وارد کند. اما در سررسید قرارداد حتی یک برگ کاغذ هم به دست ناشران نرسیده است.»
 به گزارش شرق ،محمدمهدی داوودی‌پور، مدیرعامل تعاونی ناشران در نشست خبری این تعاونی و اتحادیه ناشران گفت: «شرکت بازرگانی و بهره‌برداری کارکنان شهرداری تهران» براساس قرارداد امضاشده تعهد کرده است که در قبال 18میلیاردتومان سرمایه 30هزارتن کاغذ وارد کنند. براساس این قرارداد، شرکت بازرگانی و بهره‌برداری شهرداری تهران نیز چکی به مبلغ 80میلیاردتومان به آنها ضمانت داده است.» البته مسوولان این شرکت از شرکت تعاونی خواسته بودند این موضوع رسانه‌ای نشود.

این شرکت با حضور مدیرعامل‌های چندین شرکت زیرمجموعه شهرداری تهران مانند شرکت پیک بادپا و تعاونی شهریار راه‌اندازی شده است؛ بیشتر مکاتباتش را با سربرگ‌هایی با آرم شهرداری پایتخت ارسال کرده است. اما مسوولان رده بالای شهرداری، این شرکت را تابعه آن نمی‌دانند. بحران کاغذ از نیمه اول سال 91 با رشد سریع قیمت دلار و افزایش تحریم‌ها در قبال ایران آغاز شد و در نیمه تابستان، خودش را نشان داد. شرکت تعاونی ناشران و کتابفروشان تهران که از 40سال پیش تا امروز برای تامین مواد اولیه‌ای مانند کاغذ برای تولید کتاب راه‌اندازی شده است، مانند همیشه به این موضوع وارد شد و درصدد رفع مشکل کاغذ برآمد.
به گفته داوودی‌پور: «زمانی که بنده در این مسوولیت پا گذاشتم، بحران کاغذ داشت شکل می‌گرفت و دولت هم با ارز 1226تومانی نیازهای واردات کاغذ را برطرف می‌کرد. اما حدودا اواخر تیرماه سال گذشته، دیگر ارز 1226تومانی حداقل به ما ندادند و از چهار مورد سفارشی هم که در تیرماه منعقد شده بود، سه موردش به طور کل کنسل شد و یک مورد باقیمانده را هم با احتساب مابه‌التفاوت مربوط به ارزش‌افزوده محاسبه کردند.
 با این حال کاغذ ما آنقدر در بندر ماند که هیات‌مدیره ناچار شد به بانک صادرات یک تعهد کتبی بدهد تا اجازه ترخیص کالا به ما داده شود. از آن زمان به بعد قیمت ارز بیش از دو برابر شد و دیگر تامین کاغذ برای ناشران به یک بحران و چالش جدی تبدیل شد.
در این شرایط وزارت صنعت، معدن و تجارت از ما دعوت کرد تا در حل این مشکل به ما کمک کند. بیش از یک ماه جلسه و رفت و آمد در این وزارتخانه انجام شد، اما نهایتا به هیچ نتیجه‌ای نرسیدیم.»داوودی‌پور با اشاره به برخی مشکلاتی که در اثر کمبود کاغذ به وجود آمد، از حضور واسطه‌هایی برای حل‌کردن این مشکل از طریق حساب‌هایی در خارج از ایران که نمی‌توانستند دارایی‌هایشان را به داخل کشور وارد کنند؛ گفت: «به دنبال این جریان افرادی که به اظهار خودشان، وابسته به سازمان‌های مختلف بودند به اینجا آمدند و ارزهای مختلفی را به ما پیشنهاد دادند. اما ما چون فرآیندهای مختلف انتقال اینگونه ارزها به کارخانه‌های کاغذ را نمی‌دانستیم، به همه آنها جواب منفی دادیم و گفتیم زمانی این پیشنهاد را می‌پذیریم که یک شرکت هولدینگ (کارگزار) پیدا شود که این ارزها را به کارخانه‌های کاغذ برساند.
در نهایت کسی که متعهد به بستن قرارداد با ما شد، «شرکت بازرگانی و بهره‌برداری کارکنان شهرداری تهران» را به عنوان کارگزاری که می‌تواند این کار را انجام دهد، به ما معرفی کرد و گفت: این شرکت می‌تواند ارز مربوطه را به کارخانه‌های کاغذ برساند و در مقابل، به ما کاغذ بدهد. ما با تعهد و تضمین 80میلیارد تومانی آنها، قرارداد خرید کاغذ را توسط آنها منعقد کردیم. البته نگاه ما بیشتر به این بود که آنها وابسته به شهرداری هستند؛ چرا که از آرم شهرداری در سربرگ‌هایشان استفاده کردند و همین باعث شد که بیش از 80میلیاردتومان چک، چیزی از آنها نخواهیم.»
داوودی‌پور گفت: «دو روز بعد از آن ما با فرد پیشنهاد‌دهنده این ضمانتنامه بانکی خارجی، قرارداد بستیم و حدود 14میلیاردتومان به «شرکت بازرگانی و بهره‌برداری کارکنان شهرداری تهران» و حدود 31میلیاردتومان هم چک به آنها دادیم. در تاریخ 1391/8/27 هم قراردادهایمان را مبادله کردیم با قرار اینکه 40 روز بعد از اینکه ضمانت‌نامه مذکور به نام آنها شد، آنها اولین پارت کاغذ را ارسال کنند و بعد از آن هم هر هفته یک پارت کاغذ به ما بدهند و در مجموع، ظرف شش‌ماه کل کاغذهای ما را تحویلمان بدهند.»

به گفته رییس تعاونی ناشران در سررسید شش‌ماه این قرارداد، نه‌تنها خبری از کاغذهای درخواستی نبود که این شرکت با وعده‌هایی آنها را سر دواند. داوودی‌پور در پاسخ به این سوال که آیا شما برای تامین کاغذ مورد نیاز ناشران عضو شرکت تعاونی ناشران و کتابفروشان تهران با وزارت ارشاد هم ارتباط گرفته‌اید یا خیر، گفت: ما در اسفند 1390 هشدار دادیم که یک بحران کاغذ در راه است و آینده را خیلی روشن نمی‌بینیم، اما تا مرداد سال 1391 که کارگروه کاغذ تشکیل شد، هیچ پاسخی به ما داده نشد. ما هم عضو کارگروه کاغذ بودیم و در آنجا هم نظراتمان را گفتیم، ولی آن جلسات، خروجی قابل‌توجهی نداشت.
ما حتی برای تامین ریال لازم جهت خرید کاغذ به این کارگروه درخواست دادیم. ابتدا تقاضای شفاهی کردیم و بعد تقاضای کتبی که نامه آن هم موجود است. این تقاضا منجر به دستور دکتر حسینی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی شد، مبنی بر اینکه یکی از موسسات تابعه وزارت ارشاد، ریال لازم را در اختیار ما بگذارد که این کاغذ تامین شود. ما به آنجا مراجعه کردیم، ولی آنها جوابی به ما دادند که آنقدر نازیبا بود که من صلاح نمی‌دانم این پاسخ را در این نشست خبری بیان کنم. داوودی در مورد سهم آورده حدود 110 ناشر برای واردات این کاغذها و وضعیت فعلی آنها گفت: ما در ثبت‌نام اولیه حدود 200 ناشر را ثبت‌نام کردیم؛ بعضی‌ها در همان ماه اول به علت نیاز مالی‌شان تقاضا کردند که پولشان را به آنها برگردانیم که این کار انجام شد و در نهایت، حدود 110 نفر از این اعضا ماندند.
بخشی از این مبلغ هم پول خود شرکت تعاونی ناشران و کتابفروشان تهران است که در واقع سهام 538 سهامدار این تعاونی است. در مجموع بیش از 600 نفر در این کار سرمایه گذاشتند. وی همچنین در پاسخ به سوال دیگری مبنی بر اینکه آیا در ازای سرمایه این تعداد ناشران برای واردات کاغذ، کاغذی هم وارد کشور شده است یا خیر، تاکید کرد: تا جایی که ما اطلاع داریم هیچ کاغذی وارد نشده است و «شرکت بازرگانی و بهره‌برداری کارکنان شهرداری تهران» در دی‌ماه سال 1391 و زمانی که ما سخت تحت فشار بودیم و از آنها می‌خواستیم که به ما بگویند سرنوشت کاغذ ما چه شد، به ما جواب‌های امروز و فردا می‌دادند.
داوودی‌پور همچنین به نامه‌ای که این تعاونی به شهردار تهران فرستاده، اشاره کرد: «در تاریخ 1392/1/18 نامه‌ای را خدمت دکتر قالیباف شهردار تهران نوشتیم و از ایشان خواهش کردیم که پیش از اینکه کنترل این وضعیت از تدبیر و عملکرد شرکت تعاونی ناشران و کتابفروشان تهران خارج شود، به این مشکل رسیدگی کند. دوستان امروز به ما می‌گویند که «شرکت بازرگانی و بهره‌برداری کارکنان شهرداری تهران» یک شرکت مستقل است و ربطی به شهرداری ندارد. اما آقای قالیباف در تاریخ 1392/1/21 آقای پورزرندی معاون اداری و مالی خودشان را مامور رسیدگی به این ماجرا کردند که ایشان هم گفتند از «شرکت بازرگانی و بهره‌برداری کارکنان شهرداری تهران» سوال خواهند کرد.
در نهایت آقای جلیل مقدم مدیرعامل «شرکت بازرگانی و بهره‌برداری کارکنان شهرداری تهران» به آقای پورزرندی نامه نوشت که در این نامه در بعضی جاها تلاش کرد بگوید تقصیر متوجه او و شرکت متبوعش نیست و در بعضی جاها هم مشکل را به شرکت ارمنی احاله و اعلام فسخ قرارداد کرد؛ در حالی که بر اساس مفاد این قرارداد، هیچ‌گونه اجازه‌ای برای فسخ آن به طرفین داده نشده و حالا که این اتفاق افتاده است ما هم دعوای حقوقی خودمان را شروع می‌کنیم و هم چک 80میلیاردتومانی را نقد خواهیم کرد.
منتشر شده توسط شرق در تاریخ ۱۳۹۲ دوشنبه ۲۰ خرداد


تا کنون نظری برای این خبر ارسال نشده است




نام:  
پست الکترونیکی:  
نظر شما: