حضرت ادامه داد: نفس كشیدن شما در آن تسبیح و خوابیدنتان در آن عبادت و عمل شما در آن مقبول و دعای شما در آن مستحبات است. پس با نیتهایی راست،‌ و دلهایی پاك از خدا بخواهید شما را موفق ره روزه آن، و خواندن كتابش نماید. بدبخت كسی است كه از آمرزش خدا در این ماه بزرگ محروم شود.
با تشنگی و گرسنگی خود در آن، گرسنگی و تشنگی روز قیامت را بیاد آورید. به فقیران خود صدقه بدهید؛ بزرگان خود را در آن احترام كنید؛‌ كوچكترها را مورد رحمت خود قرار دهید و صله رحم بجا آورید. زبانهای خود را حفظ كرده، دیدگان خود را از آنچه نگاه به آن حلال نیست، نگهدارید. با یتیمان مردم مهربانی كنید تا با یتیمان شما مهربانی شود. به درگاه خداوند از گناهان خود توبه كنید. هنگام نماز دستهایتان را با دعا بطرف او بلند كنید؛ زیرا این وقت بهترین اوقات است و خداوند در آن هنگام با نظر رحمت به بندگانش نگاه كرده و هنگامی كه از او بخواهند و با او مناجات نمایند،‌ جواب آنان را می دهد. و اگر او را صدا بزنند،‌ به آنان لبیك می گوید. و اگر دعا كنند، دعایشان را مستجاب می كند.
مردم! شما زندانی اعمال خود می باشید، با استغفار خود را آزاد كنید. پشتهایتان را از گناه سنگین است با طولانی نمودن سجده های خود آن را سبك نمایید. بدانید خداوند به عزت خود سوگند خورده است كه سجده كنندگان و نمازگزاران را عذاب نكند و در روزی كه مردم برای پروردگار جهانیان بر می خیزند، آنان را با آتش نترساند.
مردم! كسی كه به مؤمن روزه داری افطار بدهد،‌ ثواب آزاد كردن یك بنده و آمرزش گناهان گذشته خود را دارد. عرض كردند: رسول خدا! همه ما نمی توانیم این كار را انجام دهیم. حضرت فرمودند:‌ از آتش بپرهیزید، گرچه با نیمدانه خرمایی. از آتش بپرهیزید، گرچه با جرعه آبی.