آقای نجفی چقدر خودتان را برای حضور در ترکیب هیئت مدیره آماده کرده اید؟

با توجه به مشکلاتی که در صنف وجود دارد، اعضای صنف به این نتیجه رسیدند که باید اعضای قبلی اتحادیه عوض شوند و با توجه به شناختی که از خودم داشتم و با توجه به درخواست برخی از دوستان آمده ام و برنامه هایی هم دارم. از چهار سال دوره مدیریت هیئت مدیره، یک سال اول باید برای جمع و جور کردن کارهای باقیمانده هیئت مدیره قبلی صرف شود. سال دوم برنامه ریزی و حرکت است و سال سوم و چهارم نزدیک شدن به اهداف.

در مورد مالیات سال هاست که اعضای هیئت مدیره آن را پیگری می کنند ولی هنوز به نتیجه نرسیده است؛ شما هم می خواهید در سال اول آن را دنبال کنید تا ببینید به نتیجه میرسید؟

نه؛ فقط باید پرونده این موضوع بسته شود. حدود ده دوازده سال است که صحبت مالیات و معافیت مالیاتی مطرح است و بند ل قانون مالیات ورد زبان آقایان است ولی عملا کاری انجام نشده است پس یا باید کنار گذاشته شود یا اگر قرار است این قانون اجرا شود، اجرا شود. من نظرم این نیست که کسی مالیات ندهد، به نظر من باید نسبت به تعداد ورق ماشین و درجه ای که چاپخانه ها باید داشته باشند، مالیات تعیین شود. یکی از برنامه های من درجه بندی چاپخانه هاست که در مالیات آنها هم موثر است.

در مورد درجه بندی خودتان تحقیقی کرده اید؟ این موضوع قبلا هم مطرح شده و در شماره قبلی نشریه هم به این موضوع پرداخته شده است. آیا فکر میکنید می شود چنین کاری را عملی کرد؟

اگر رتبه بندی انجام شود عملا مشتریها می دانند برای هر کاری به کدام چاپخانه با چه تجهیزاتی و با چه قیمتی مراجعه کنند و از چاپخانه هم به اندازه امکاناتش توقع دارند. اگر این اتفاق بیفتد هم بر روی مالیات موثر است و هم رقابت بد بین چاپخانه ها را از بین می برد.

فکر میکنید در فرصت چهار ساله ای که هیئت مدیره در اختیار دارد می توان به این مهم دست یافت؟

صددرصد برای چاپخانه های تهران قابل انجام است. تعداد 730 چاپخانه تعداد زیادی نیست. یک کارگروه 4 نفره میتوان مشخص کرد که بتوانند بر مبنای معیارهایی مثل کیفیت چاپخانه، تعداد ورق ماشین آلات و نوع کاری که انجام می دهد، آنها را رتبه بندی کنند. این درجه بندی با یک کارگروه 4 نفره حداکثر ظرف یکسال انجام می شود.

اگر امکان دارد کارهایی که باید در سال اول انجام شود را تیتر وار بیان کنید.

اول اینکه اگر قرار است مالیات پرداخت شود چگونه پرداخت شود. در واقع باید یک سری تعاملاتی با اصناف دیگر داشته باشیم تا بتوانیم مالیات را به سرانجام برسانیم. در مرحله دوم کار درجه بندی چاپخانه هاست که خیلی اهمیت دارد و با مالیات در ارتباط است.

برای سال های بعد برنامه تان چیست؟

ما حدود دو هزار چاپخانه داریم و چیزی که باید مشخص شود، ارتباط ما با وزارتخانه هاست؛ اینکه مشخص شود ما باید زیرمجموعه وزارت صنایع باشیم یا وزارت ارشاد. اگر زیر مجموعه وزارت صنایع باشیم از یک سری امکاناتی که برای بقیه صنایع وجود دارد ما هم می توانیم استفاده کنیم. هم در مسئله مالیات و هم در مسئله بیمه که می توانیم از آن 23 درصد استفاده کنیم یا معافیت گمرکی داشته باشیم و برای وام گرفتن چاپخانه ها هم بهتر است. این کارها زمان بر است. اعضای قبلی در حال رسیدگی به کارهای قلبی شان هستند. کار جدیدی در این چهار سال انجام نشده است. شاید من با کمک بقیه اعضا بتوانیم بقیه کارها و کارهای جدید را انجام دهیم.

شما برای اینکه بتوانید در این راه موفق باشید با چه توشه ای وارد راه شده اید؟ تا چه حد به اختیارات، وظایف و محدودیت های پیش رو واقف هستید؟

من الان حدود 8 سال است که چاپخانه پیشرو اورامان را مدیریت می کنم و تجربه کار گروهی را دارم. به نظر من داشتن اطلاعات عمومی و این که اعضا بتوانند همدیگر را درک کنند کافی است.

خیلی ها تا به حال آمده اند ولی همدیگر را نفی کرده اند. من فکر می کنم حداقل چیزهایی که یک نفر باید داشته باشد را دارم. قاعدتا کسی که وارد این فضا می شود چون میخواهد کارهای قبلی را انجام دهد خودش در این راستا می افتد؛ چه علمی داشته باشد چه نداشته باشد. یک سال اول باید کارهای قبلی را انجام دهند. برای انتخاب کاندیداها هم این را درنظر نمی گیرند که قبلا چه سواد و تجربه ای داشته اند. موارد زیادی را وزارت بازرگانی برای این کار مشخص نکرده است. قاعدتا کسانی هم که قبلا آمده اند تخصصی نداشته اند.

برخی از برنامه هایی که توسط شما مطرح شده در حال حاضر در اتحادیه پیگیری میشود؛ آیا شما می خواهید شیوه اجرا را عوض کنید؟

خیلی از کارها طی سالها انجام شده و اگر مجلس و اداره مالیات جواب درستی نمی دهد شاید آنها هم برایشان مهم است که اعضا عوض شوند وگرنه یک قانون معمولی چقدر طول میکشد که تصویب شود. ما که قرار نیست مدیران دارایی را عوض کنیم تا مشکل حل شود ولی می توانیم نوع رفتار و شیوه مان را عوض کنیم تا زودتر به نتیجه برسیم.

از دیدگاه شما در حال حاضر چه مشکلاتی در اتحادیه قابل رویت است؟

از نظر من بستن داستان مالیات از همه مهم تر است. ما میخواهیم هزینه های صنف را پایین بیاوریم و یکی از را ههای کم کردن هزینه ها، حل موضوع مالیات هاست. مورد دوم بیمه است که باید زیر سقف وزارت صنایع باشد. من که 35 نفر کارگر دارم در سال حدود 15 میلیون حق بیمه می پردازم در حالی که اگر زیر چتر صنایع نباشم و از معافیت 20 درصد استفاده نکنم باید هر ماه حدود سه و نیم تا چهار میلیون تومان حق بیمه برای کارکنانم پرداخت کنم؛ یعنی اعمال حدود 30 میلیون تومان صرفه جویی سالانه دارم. این دو مورد هزینه های چاپخانه را پایین می آورد.

مرحله بعد طراحی برنامه هایی است که باید به چاپخانه ها داده شود تا کارشان به طور مکانیزه انجام شود و مشکل مشتری با چاپخانه ها وجود نداشته باشد. میتوانیم ایده و برنامه بدهیم که این مشکلات حل شود. مشکلات مدیریتی خود چاپخانه ها هم هست. الان همه چیز در چاپخانه ها به صورت سنتی انجام می شود که می توان این روند را تغییر داد. متاسفانه نسل دوم ما دارند از صنف چاپ بیرون می روند و خیلی از چاپخانه ها در حال تعطیل شدن هستند.

این ایده خوبی است ولی اگر ما آن هفتصد نفر را در نظر بگیریم شاید اغراق نباشد که بگوییم حدود هفتاد هشتاد درصد مدیران چاپخانه ها اصلا با تکنولوژیها آشنایی ندارند؛ یک مدیر چاپخانه که کار با رایانه را بلد نیست و نمی تواند با اینترنت کار کند را چطور می توان با یک برنامه نرم افزاری متحول کرد؟

همین هفتاد هشتاد درصد که شما میگویید بالای نود درصدشان نسل دوم دارند و آنها چاپخانه را میگردانند. آنها هم که نسل اول هستند و بلد نیستند می توانند یاد بگیرند. از طرف دیگر اتحادیه می تواند شرکت های خدمات دهنده را شناسایی و به اعضا معرفی کند.

یک سری از برنامه هایی که دوستان مطرح میکنند در شرح وظایف اتحادیه نیست؛ آیا شما به شرح وظایف اتحادیه آگاهید؟

من نسبت به شرح وظایف اتحادیه آگاهی ندارم اما این را می دانم که اگر این صنف بخواهد پابرجا باشد قاعدتا باید سطح این صنف بالا رود. بالارفتن سطح صنف هم مستلزم این است که اتحادیه بیشتر از وظایفی که دارد کار انجام بدهد. وظیفه اتحادیه این نیست که فقط مجوز صادر کند و پروانه کسب بدهد؛ بالابردن آگاهی های شاغلین در صنف هم مهم هست.

شما چقدر به این انتخابات خوشبین هستید؟ برخی میگویند 4 سال پیش نسبت به امسال شور و حال بیشتری داشته است چون اعضا احساس میکردند اتفاقی میافتد ولی در عمل همان اعضای قبلی انتخاب شدند.

من فکر می کنم که اعضا دفعه قبل، رای آخر را به نفرات قبلی دادند و این دفعه نفرات واقعی انتخاب می شوند؛ حداکثر 50 درصد افراد قبلی انتخاب میشوند و بقیه عوض می شوند.

 

منبع : نشریه گزارش صنعت چاپ