در ابتدا از برنامه هایتان بگویید.

اولین چیزی که به نظر من می رسد تعداد هیئت مدیره است مسلما باید تغییراتی در تعداد هیئت مدیره بوجود بیاید و حداقل به 9 نفر برسد. تعداد چاپخان هها قبل از انقلاب 420 واحد بوده و الان این رقم بالای دو هزار واحد است و پنج نفر برای دوهزار نفر تصمیم می گیرند و از نظر من این تعداد باید در قانون اصلاح شود. در صنف ما افراد جوانی هستند که نابغه اند و خوب می توانند برای صنف کار کنند که باید زمینه را برای حضور آنها در اتحادیه فراهم کرد. من بارها گفته ام کارایی اتحادیه با این تعداد افراد مثل گذشته نیست. یکی دیگر از مسایل، ساماندهی وضعیت ماشین آلات دست دوم است. من در چندین کارشناسی به ماشینهای دست دومی برخورد کردم که کارخانه سازنده اش سا لهاست ورشکست شده و دیگر وجود خارجی ندارد ولی واردکنندگان آن را آورده اند و به افراد بی اطلاع فروخته اند؛ بیشتر چاپخانه ها به این علت به ورشکستگی رسیده اند چون وام کوتاه مدت سه ساله با رقم بالا گرفته اند . این ماشین آلات نمی تواند به اندازه یک پنجم اقساط خودش درآمد ایجاد کند. در آلمان بعد از پنج سال خود بانک به چاپخانه پیشنهاد تعویض ماشین آلات را می دهد آن هم با وام بلند مدت؛ چون میخواهند تکنولوژی صنعت چاپ آلمان بروز باشد. اتحادیه باید پرفرم ماشی نهایی که وارد میشود را کنترل کند تا چنین مشکلاتی پیش نیاید. الان ماشینهایی در گمرک وجود دارد که پلاکش عوض شده و یا مخدوش شده است.

قبل از انقلاب ماشین هفت و نیم تنی چاپ با هواپیما به ایران آمد چرا که چاپخانه دار می خواست به روز باشد. در حال حاضر ما یک مرکب را که میخریم روی یک دستگاه یک رنگ و روی دستگاه دیگر رنگ دیگری دارد. باید به چاپخانه ها سر زد و مراقب کار آنها بود. الان بیشتر مرکب هایی که از جاهای  مختلف دنیا وارد می شود پیگمنت های بسیار ضعیفی دارد؛ اتحادیه باید از چاپخانه هابخواهد که از مرکب خوب استفاده کنند حتی مرکب فروشها را تحریم کنند تا پیگمنت مرک بهایشان را به روز کنند. واردکننده باید به اتحادیه مراجعه و کیفیت مرکب خود را کنترل کند و بعد اجازه واردات بگیرد.

فکر می کنید اینها جزو وظایف اتحادیه است؟

مسلما این جزو وظایف اتحادیه است که از مدیران چاپخانه ها بخواهد مواد باکیفیت استفاده کنند و تولیداتشان هم با کیفیت باشد.

مرکب فروش ها یا کاغذفروشان زیر مجموعه اتحادیه نیستند.

به هرحال اتحادیه میتواند به چاپخانه ها بگوید از این مارک مرکب ایرانی استفاده نکنید تا پیگمنتش را درست کند. برنامه دیگر من پیگیری واگذاری چاپخانه های دولتی و نیمه دولتی به بخش خصوصی است که باید جزو برنامه های اصلی اتحادیه باشد.

اتحادیه چگونه می تواند دولت را وادار کند که چاپخانه هایش را به بخش خصوصی واگذار کند؟

بین سال های 50 تا 55 بانک سپه یک ماشین چاپ وارد کرد آنزمان اتحادیه متوجه موضوع شد و شکایت کرد؛ ماشین حراج شد. این کار را میتوان از طریق وزارت صنایع و وزارت ارشاد انجام داد. با یک حسابرسی ساده می توان ثابت کرد این چاپخانه ها جز ضرر چیزی برای دولت ندارند. باید از دولت بخواهیم که در سال جهاد اقتصادی به چاپخانه هایش رسیدگی کند. همین الان من چاپخانه ای می شناسم که ماشین چهار رنگ گذاشته و در هفته 3000 نسخه مجله یا روزنامه دو رنگ چاپ می کند! چه نیازی هست که ماشین چهار رنگ میلیاردی آورده اند؟ یکی دیگر از موارد، وضعیت مالیات چاپخانه هاست که توازن ندارد و چاپخانه ها نسبت به سرمایه شان متضرر هم هستند چه رسد به اینکه خواهند مالیات بدهند. بیشتر چاپخانه های قدیمی به خاطر این مسئله تعطیل شدند؛ باید توازنی  برقرار کرد.

در زمینه مالیات چه اقدامی می توان انجام داد که به نفع صنف باشد ؛ اینکه دولت را مجاب کرد که چاپخانه ها مالیات ندهند؟

باید به دولت ثابت کرد که بیش تر چاپخانه ها در حال ضرردهی هستند. آنها سرمایه سرقفلی یا ملک و استهلاک ماشین آلات را حساب نمی کنند. سالی پانزده تا بیست درصد به مالیات چاپخانه ها اضافه می شود. باید دارایی را مجاب کرد که این ها را هم درنظر بگیرد. باید اتحادیه کمیته های مختلفی تشکیل دهد تا به این امور رسیدگی کنند. طبق بند ل ماده 139 قانون مالیات هر جوازی که ارشاد صادر کند خود بخود از مالیات معاف است؛ باید اتحادیه با همکاری وزارت ارشاد مسئله را پیگیری کند. من به شخصه سا لها پیش از اتحادیه خواستم که بنا بر همین ماده قانونی معافیت مالیاتی چاپخانه های کوچک را پیگیری کنند ولی اتحادیه با این پیشنهاد موافقت نکرد و فرمودند یا همه یا هیچکس.

فکر می کنید چرا تاکنون این اتفاق نیفتاده است؟

اتحادیه با تفکر جدید و با نوگرایی میتواند خیلی از مسایل را به ارگان ها بقبولاند. هیئت مدیره اتحادیه در زمینه مالیات تاکنون خیلی تلاش کرده اند ولی هنوز نتیجه نگرفته اند؛

فکر نمیکنید ممکن است گروه بعدی هم نتوانند کاری انجام دهند؟

به نظر من با دلیل و منطق می شود این کار را حل کرد. حتی میشود از ماموران دارایی خواهش کرد که به چاپخانه ها بیایند و به این کار رسیدگی کنند.

فکر می کنید این کار را انجام نداده اند؟

نه. من نمی دانم چرا بعضی چاپخانه ها از این کار واهمه دارند. من خودم از آقای ممیز تقاضا کردم و این کار را انجام دادم. خود سرممیز چاپخانه آمد تمام فاکتور ها و دفترها را بررسی کرد.

ایراد اصلی اتحادیه را در چه می بینید؟

از نظر من اتحادیه چندان مقصر نیست. پنج نفر نمی توانند به معضلات صنف رسیدگی کنند. باید تعداد افراد هیئت مدیره زیاد شود و در کنار آن کمیته های مختلف تخصصی مثل دارایی، بیمه،ارشاد، صنایع و ... شکل بگیرد تا آنها بازوی اتحادیه شوند. این تعداد پنج نفری را باید به 50 نفر رساند آن وقت یک سری مسایل حل می شود. اتحادیه باید بخواهد تا جایگاه چاپ مشخص شود الان تعدادی از چاپخانه ها زیرمجموعه ارشاد هستند و برخی هم از وزارت صنایع مجوز گرفته اند. از سوی دیگر ما تحصیلکرده دانشگاه دیده قبل از سال 1353 در صنف نداشتیم ولی حالا کلی مهندس و دکتر و دانشگاه دیده در صنف وجود دارد که باید ازنیروی آنها استفاده کرد.

از نظر شما چرا همان نخبه های صنف که خوتان اشاره کردید کاندیدای حضور در هیئت مدیره نمی شوند؟

نمیگویم برخورد بدی با آنها شده ولی هر دفعه که آمده اند بکار گرفته نشده اند.

شما اگر انتخاب شوید آنها را بکار میگیرید؟

بله .

چطور می توانید این کار را اجرایی کنید؟

به سراغشان می روم و از پشت میزشان به اتحادیه می آورمشان.

تا چه اندازه به انتخابات امسال خوشبین هستید؟

من چیزی را که در انتخابات تعاونی چند سال پیش دیدم جزو نوادر این صنف بود و امیدوارم بازهم تکرار شود. همه تعجب کردند حداقل 150 نفر در صف رای دادن بودند. فردی 80 ساله در صف ایستاده بود که رای بدهد! صنف حرکت کرد و نتیجه گرفت.

تعاونی نسبت به گذشته خیلی تغییر کرده و به موفقیت های زیادی رسیده است. امید دارم که در اتحادیه هم این اتفاق بیفتد؛ شما فکر می کنید ارگانی می تواند جلوی یک صنف که ایده ها و افکارش صحیح است را بگیرد؟ نمی توان جلوی منطق را گرفت.

منبع : نشریه گزارش صنعت چاپ