پرونده‌ی برندسازی در محصولات کشاورزی
تب داغ "برند سازی" در ایران


به نظر می‌رسد تب برند‌سازی در کشور شیوع پیدا کرده است. همین چند وقت پیش بود که انجمن ملی زعفران با همکاری وزارت جهاد کشاورزی خبر از ثبت برند ملی برای زعفران ایرانی دادند هنوز مدت زیادی از این خبر نگذشته بود که انجمن ملی خرما نیز از تلاش در راستای طراحی برند مناسب برای خرمای ایرانی خبر داد

اخبار چاپ: هومن حاجی پور دبیر انجمن ملی خرمای ایران در گفتگو با اخبار چاپ از آغاز بررسی‌ها پیرامون ساختن برند مخصوص محصولات خرما سخن گفت و تاکید کرد: تلاش می‌کنیم پس از طراحی برند مناسب برای خرما مجموعه خرمای ایرانی را با این برند به بازار جهانی عرضه کنیم که هر کدام از ارقام، شاخه‌ای از این برند باشد.
حاجی‌پور در ادامه با بیان اینکه متاسفانه در کشور سابقه روشنی در زمینه برند وجود ندارد به تشکیل کمیته عالی برند در سطح وزارت بازرگانی اشاره نمود و اظهار امیدواری کرد با طراحی برند محصول خرما را حداقل در بازار داخلی از ناشناخته بودن نجات خواهیم داد
همه این اخبار نه تنها قابل درک، بلکه مورد انتظار هم بود ارائه محصول با داشتن حداقل‌ها برای شناسایی سهل الوصول‌تر آن .
تا اینکه خبری مبنی بر برند‌سازی برای گندم منتشر شد معاون وزیر بازرگانی و مدیرعامل شرکت بازرگانی دولتی ایران، با بیان این مطلب، ادامه داد: در حال حاضر در تولید گندم به خودکفایی رسیده‌ایم و با برنامه‌ریزی‌های صورت گرفته میزان تولید گندم در سال‌های آتی نیز افزایش خواهد یافت.
هرچند باید از این‌که بخش‌های مختلف تولیدی در کشور حتی گندم‌کاران و کشاورزان برای طراحی برند پیش‌قدم شده‌اند، خوشحال بود، اما به نظر می‌رسد این موضوع برای بخش‌هایی از صادرات ایران که اتفاقاً نقطه سوق‌الجیشی برندینگ هم هستند جذابیت چندانی نداشته و نخواهد داشت همین چند سال پیش بود که دولت در اقدامی برای جلو‌گیری از صادرات فله‌ی زعفران عوارضی را به این منظور در نظر گرفت تا زعفران ایرانی با بسته‌بندی و نام ایرانی به سایر کشورها صادر شود چرا که اسپانیا با خرید فله‌ای زعفران ایرانی آن را به نام خود به سایر کشورها صادر می‌کرد.اما بسیاری از تولیدکنندگان زعفران زیر بار این قانون نرفتند و حاضر به این‌کار نشدند.
باید توجه داشت برند‌سازی در مورد هر نوع محصولی که در ایران تولید می‌شود موضوعیت ندارد به بیان دیگر برند دارای ماهیتی اجتماعی است و قدرتمندترین برندها آن‌هایی هستند که همه افراد مرتبط با آن‌ها نسبت به آن حس مالکیت داشته و آن را متعلق به خود بدانند و در مورد آن می‌گویند: "اسم برند دلخواه من است". کریستین ژیواژ تعریف زیر را در مورد برند ارائه داده است"برند شما تعهد و یا وعده‌ای است که شما را در هر حرکت و تصمیم‌گیری سازمانی، در هر اقدام بازاریابی و هر تعامل با مشتری به او می‌دهید و در دراز مدت هم تلاش می‌کنید به آن‌ها وفادار باشید"در مجموع یکی از بهترین تعریف‌های برند توسط گاردنر و لوی در سال 1955 ارائه شده است وی معتقد است"برند فرایندی پیچیده است که دامنه متنوعی از ایده‌ها و ویژگی‌ها را در بر می‌گیرد. برند نه‌ تنها با استفاده از آهنگ خود (و نیز معنی و مفهوم لغوی خود)بلکه مهمتر از آن با استفاده از هر عاملی که در طول زمان با آن آمیخته‌اند و در جامعه به صورت هویتی شناخته شده و نمود یافته است، با مشتری سخن می‌گوید چنانچه مشاهده می‌شود تعاریف ارائه شده درباره برند بیشتر برای محصولاتی مانند زعفران، فرش، خاویار، خرما و پسته ایرانی صدق می‌کند محصولاتی که یکی از ویژگی‌های برند یعنی خاص بودن را به خوبی دارا هستند.
هرچند باید توجه داشت برند‌سازی برای برخی از همین محصولات خاص ایرانی هم خود ماجرایی است پیچیده به عنوان مثال پسته ایرانی‌ سال‌هاست که به صورت فله به کشورهای متقاضی صادر می‌شود بدون برند و حتی بسته‌بندی .
در این رابطه محمدحسن شمس فرد رییس اتحادیه صادر‌کنندگان خشکبار در گفتگو با اخبار چاپ به خواسته مشتریان در این باره اشاره کرد و گفت"پسته‌ای که از ایران صادر می‌شود بیشتر به صورت کیسه‌های 50 کیلویی است و بسته‌بندی خاصی ندارد و دلیل آن نیز بر می‌گردد به خواستگاه مشتری، زمانی‌که آمریکا پسته را بسته‌بندی کرد و نتوانست مخاطب و مشتری مناسب را پیدا کند، دلیل آن عدم بسته‌بندی مناسب بود. در آن زمان است که تولیدکننده‌ی ایرانی نفس کشیده و شرایط منحصر به فرد بسته‌بندی ایرانی را به رخ کشورهای متقاضی بکشد و محصول ایرانی را با نام ایرانی و برند ایرانی به بازار ارائه دهد.
خبر برندسازی برای گندم قطعاً برای آگاهان به موضوع طراحی برند کمی نامانوس خواهد بود، نامانوس از این جهت که از هر زاویه‌ای به تعریف برند و برندینگ نگاه کنیم در می‌یابیم خبر برند‌سازی برای گندم را تنها می‌توان ناشی از این امر دانست که هنوز برخی فعالان عرصه اقتصاد ظاهراً کمی با واژه برند بیگانه‌اند و تشکیل کنفرانس‌‌ها و همایش‌های بین‌المللی هم نتوانسته کمکی به درک صحیح از موضوع برند برای این بزرگواران بکند در این میان اما هستند محصولاتی مانند پسته و فرش ایرانی که از فقدان برند مناسب در بازارشان رنج می‌برند .
به هر حال امید آن می‌رود که با تشکیل کمیته عالی و یا کمیسیون تخصصی برند در سازمان توسعه تجارت هم مشکل اقلام صادراتی که قربانی کمبودها در این زمینه شده اند حل شود و هم اینکه تلاش‌ها برای طراحی برند برای کالاهای مناسب این امر در یک نهاد متخصص در این زمینه متمرکز شود.

منتشر شده در تاریخ ۱۳۸۹ دوشنبه ۲۹ آذر


تا کنون نظری برای این خبر ارسال نشده است




نام:
پست الکترونیکی:
نظر شما: