با وجود بحران در بازار کاغذ، کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان گیلان برگزار می‌کند
نمایشگاهی برای کودکان به دور از جنجال‌های بازار کاغذ


افتتاح نمایشگاه کاغذ در شمال کشور فارغ از هیاهوی بازار کاغذ ایران، یادآور کارخانه‌های کاغذسازی استان‌های شمالی کشور است.

اخبارچاپ: کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان استان گیلان، اقدام به برگزاری نمایشگاه کاغذ و تا، با عنوان "باغ کاغذی" نموده است. این نمایشگاه شامل مجموعه‌ای از آثار کاغذی و تا، ساخته‌ی اعضا و مربیان کانون است که در مرکز فرهنگی ـ هنری شماره 1 کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان رشت برپا شده است. این نمایشگاه تا روز 29 مهر ادامه می‌یابد. افتتاح چنین نمایشگاهی در شمال کشور و فارغ از هیاهوی بازار کاغذ ایران، یادآور کارخانه‌های کاغذسازی استان‌های شمالی کشور است. حال آن‌که این کارخانه‌ها یا ورشکسته شده‌اند؛ یا در حال ورشکستگی هستند و یا با مشکلات بسیاری دست به گریبان هستند.
سرانه مصرف سالانه کاغذ در کشور یک و نیم میلیون تن اعلام شده است و متاسفانه تنها 30 درصد ‌آن تولید داخل است. قدر مسلم ظرفیت‌های بالقوه کارخانه‌های داخلی بیشتر از این مقدار است. لیکن عدم حمایت از کارخانه‌های کاغذسازی داخلی عاملی شده است تا با کاهش فاحش تولید این محصول استراتژیک مواجه شویم. سطح افت و کاهش تولید کاغذ داخلی به اندازه‌ای است که در 50 سال گذشته بی‌سابقه بوده است.
این در حالی است رئیس اتحادیه صنف فروشندگان کاغذ و مقوای تهران، بحران موجود در بازار کاغذ را امری عادی می‌پندارد و راهکاری جز پیشه ساختن صبر و ساختن فروشندگان و سوختن تولیدکنندگان برای آن متصور نیست. با ارائه چنین راهکارهایی رفع دیرهنگام بحران فعلی دور از انتظار نیست و به نظر می‌رسد سیاست صبر و سوختن و ساختن، تا مدت‌های مدید مهم‌ترین مؤلفه عملکرد فعالان صنعت کاغذ و مقوای کشور باشد. به این شرایط نامساعد و مرز ورشکستگی بسیاری از تولیدکنندگان و فروشندگان، پدیده نامیمون کاغذهای وارداتی و ره‌آورد عده‌ای سودجو و بازرگان‌نما از کشور چشم‌بادامی‌های هزار رنگ را هم باید اضافه کرد؛ مازاد بر این برخی نهادهای دولتی نیز از قافله واردات بی‌رویه کاغذ عقب نمانده، آن‌ها نیز بر متغیرهای نامساعد این معادله چندمجهولی ـ ظاهراً بی‌پاسخ ـ می‌افزایند. آفت واردات کاغذ چون موریانه به جان فعالان این صنف و صنعت استراتژیک افتاده و راهی برای برون‌رفت از آن به نظر نمی‌رسد.
در پایان تنها یک سوال باقی می‌ماند؛ آیا بهتر نیست به جای انداختن فرش قرمز برای محصولات بی‌کیفیت و ارزان قیمت چشم‌بادامی‌ها و هدررفت سرمایه‌های ملی ـ آن بخش از سرمایه‌ها که در اختیار نهادهای دولتی واردکننده کاغذ است ـ و وابستگی به کارخانه‌های متأثر از ینگه دنیا، به توان، همیت، همت و بازوی توانمند تولیدکنندگان تکیه کنیم؟ تولیدکنندگان و صنعت‌گرانی که تنهاوتنها با حمایت مسئولین می‌توانند از طوفان بحران بازار کاغذ گذر کنند.

منتشر شده در تاریخ ۱۳۸۹ سه شنبه ۲۷ مهر


تا کنون نظری برای این خبر ارسال نشده است




نام:
پست الکترونیکی:
نظر شما: